Dyskutanci uzupełnili wykład Piotra Spyry, omawiając szerzej wybrane wątki.

​

Zbigniew Kopczyński zwrócił uwagę na unikalne, nawet w polskiej historii, determinację 
i zaciętość walk Ślązaków o powrót do Polski. Po klęsce I Powstania i krwawych, a mało znanych, represjach, zerwali się po roku do ponownej walki, a kilka miesięcy później, po niekorzystnej decyzji o podziale Śląska, ruszyli do III Powstania, tym razem dobrze przygotowanego i zwycięskiego.

​

Dr Kempa podkreślił precyzyjne zaplanowanie III Powstania i jego prawie 100% realizację oraz dużą liczebność powstańczych wojsk w stosunku do obszaru objętego Powstaniem 
w porównaniu do innych polskich powstań.

​

Zwrócił też uwagę na fakt, że celem plebiscytu nie była decyzja o przynależności państwowej Górnego Śląska, a jedynie decyzja o przebiegu granicy podziału. Stwierdził również, że nie znalazł żadnego dokumentu potwierdzającego, że dopuszczenie do głosowania osób spoza obszaru plebiscytowego nastąpiło na wniosek polskich negocjatorów. Wyraził zatem przypuszczenie, że informacja ta jest legendą kolportowaną przez politycznych przeciwników osób reprezentujących wtedy Polskę, wykorzystywaną w wewnątrzpolskich sporach politycznych.

Aleksander Fiszer zaznaczył potrzebę przypominania i podkreślania znaczenia powrotu Górnego Śląska do Polski, który był ważnym wydarzeniem nie tylko dla samego Górnego Śląska, ale miał także ogromną wartość dla odradzającego się państwa polskiego. Jest to szczególnie ważne w kontekście ciągle żywej dyskusji o miejscu tego regonu w historii 
i teraźniejszości.

​

Dyskusję zakończyły odpowiedzi na pytania widzów.